Lichtarzyk srebrny, Jan Maciej Schwartz, I ćw. XIX w.
Srebro pr. 12, cechowane na krawędzi podstawy: gmerek złotnika M.Schwarz
Wymiary: wysokość: 12,5 cm ; wymiary podstawy 8,2 x 8,2 cm
Waga: 164 g
Jan Maciej Schwartz (Szwartz) (1772-1828) przybył do Warszawy z Gdańska w ostatnich latach XVIII wieku. Swoje wyroby prezentował na wystawach przemysłu krajowego. Swoją pracownię założył mniej więcej w połowie lat 90. XVIII wieku. W 1808 roku przysiągł wierność księciu warszawskiemu. Od 1813 roku jego warsztat znajdował się przy ulicy Przejazd pod numerem hipotecznym 651. W 1817 roku został podstarszym cechu. Wiadomo, że w jego pracowni w 1827 roku Karol Filip Malcz wykonał swoją pracę mistrzowską. Jan Maciej oznaczał swoje wyroby inicjałami „IMS”, a później pełnym imieniem i nazwiskiem „M.Schwartz” w prostokącie z zaokrąglonymi narożnikami. Po jego śmierci, w latach 1838-1831, warsztat używał znaku „Schwartz”.
Srebra Schwartza charakteryzują się wyjątkową precyzją techniczną, doskonałymi proporcjami, prostą, lecz starannie przemyślaną formą oraz skromnymi zdobieniami, najczęściej z motywami typowymi dla późnego klasycyzmu.
2,500,00 zł
Opis