Kielich masoński XIX/XX w.

Szkło bezbarwne, szlifowane, fasetowane, rytowane na spodzie.

Na spodzie rytowane imię i nazwisko właściciela (członka loży)

Wymiary: 12,5 x 7 cm

Stan zachowania: niewielki ubytek przy krawędzi podstawy. Zarysowanie w środkowej części czarki.

Proweniencja: wg przekazu kielich należał do kolekcji Jana Klimańca z Barlinka (wybitnego kolekcjonera antyków, a przede wszystkim numizmatyka żyjącego w latach 1940-2013)  

„Zwyczaj wznoszenia toastów podczas uroczystości masońskich: wznoszenie toastu nazywano wystrzałem z armaty, a naczynia do tego służące – armatami. Ich forma wynikała z przeznaczonej im funkcji. Miały one grube ścianki i masywne denka (co powodowało, że były ciężkie, ale też stabilne) oraz specyficzne kształty. Przeważnie były to szklanki o czaszy zwężającej się ku dołowi i stopie w formie gałki gładkiej, fasetowanej lub graniastej lub szklanki z przewężeniem w partii środkowej, a także puchary wzorowane na roemerach lub kielichy przypominające zwykłe karczmiaki. Wolnomularze zaczęli używać ich w XIX wieku.” (źródło: Muzeum Narodowe w Kielcach)